Połączenia: gardło-miednica
Z ciekawych połączeń w ciele chcę dziś wspomnieć o powiązaniu obszaru gardła i miednicy.
Osobno, obie te sfery to tematy rzeka, więc miej proszę na uwadze, że to, co tu co wrzucam, to skrawek tego, co można napisać 🙂
1) Embriologicznie w 15 dniu od poczęcia zarodek tworzy dwa zagłębienia – jedno staje się jamą ustną, a drugie otworem dla układu moczowego, rozrodczego i pokarmowego.
Pozostają one połączone przez całe życie, nawet gdy kręgosłup rozwija się i tworzy sporą odległość między nimi.
2) Oprócz podobieństwa wizualnego, obszar gardła i dno miednicy podobnie reagują na trudne doświadczenia – jedno i drugie zaciska się i kurczy w sytuacji stresowej.
Dla wielu wiedza o połączeniu dna miednicy i obszaru jamy ustnej może wzbogacić świadomość ciała. Pomaga to wplatać w ciągu dnia momenty uważności, kiedy to rozluźnienie nawykowo trzymanych napięć w tych dwóch obszarach (szczęki i dna miednicy) wpływa na całe ciało.
3) Teoria trzech przepon jest kolejną z perspektyw opisującą powiązania między obszarem gardła i miednicą.
Poza znaną wszystkim przeponą oddechową, często wyróżnia się też poniższe struktury jako przepony*
- górny otwór klatki piersiowej
- dno miednicy
Dlaczego rejony te też nazywa się przeponami? Bo są to struktury, które oddzielają jedne jamy ciała od drugich.
Zadaniem przepon jest wymiana i optymalne utrzymanie poziomów ciśnień między jamami ciała. Zapewnia to odpowiedni przepływ płynów w organizmie, a to z kolei wpływa na odpowiednie odżywienie wszystkich komórek ciała. Biorą one też udział w przenoszeniu i absorbowaniu napięć w ciele.
Poprzez chociażby oddychanie lub wydawanie głosu, pozostają one nieustannie we wzajemnej relacji.
Nucenie, rozluźnianie żuchwy, mruczenie, mówienie niskim tonem, pomaga również rozluźnić dno miednicy.
Oddychanie też wymaga, aby wszystkie trzy przepony były skoordynowane. Podczas wdechu fałdy głosowe otwierają się, przepona oddechowa kurczy się w kierunku miednicy, a dno miednicy musi się rozluźnić, aby dostosować się do zmiany ciśnienia. Podczas wydechu dno miednicy delikatnie się unosi, a górne przepony powracają do pozycji spoczynkowej. Musi się to również dziać podczas podnoszenia ciężkich przedmiotów, kaszlu lub śmiechu. Jeśli koordynacja tych trzech czynności nie jest zsynchronizowana, może dojść zaburzeń.
Jeśli jedna z przepon ulega napięciu, wszystko to co nad i pod nią, też się napina. Ograniczenie w obrębie przepon będzie miało wpływ na ruchomość klatki piersiowej, ta z kolei będzie miała wpływ na ruchomość narządów jamy brzusznej. Odpowiednie napięcie oraz ruchomość narządów brzucha ma wpływ między innymi na procesy trawienne. Gdy z powodu napięć przepływ płynów jest zaburzony, tkanki są gorzej odżywione, mogą pojawić się na przykład stany zapalne, obrzęki, ból, problemy oddechowe, nadmierne napięcie, zaburzenia swobody ruchu i problemy ze strony układu pokarmowego.
4) Koncepcja taśm anatomicznych Myers’a dokłada duży kawał do zrozumienia wszystkich połączeń w ciele i ich wzajemnego na siebie wpływu. To kompleksowy sposób spojrzenia na anatomię systemu mięśniowo-powięziowego. W jasny sposób pokazuje połączenia pomiędzy mięśniami w obrębie sieci powięziowej występujące w obrębie całego ciała i tłumaczy jak, dla przykładu, pracując ze stopą, można jednocześnie wpływać na żuchwę.
Obszar gardła i dno miednicy łączą się akurat przez taśmę głęboką przednią. Zaczyna się ona w podeszwie stopy, przechodzi pod kolanem, dalej przez wewnętrzną część uda i kieruje się przednią częścią biodra do naszej warstwy mięśni dna miednicy, kolejno biegnie wzdłuż klatki piersiowej, oplatając narządy wewnętrzne, idąc do przepony i śródpiersia, na sam koniec taśma kieruje się do mięśni w okolicy gardła, przechodząc przez mięśnie szyi do żuchwy i finalnie kończy się na czaszce.
Oczywiście napięcie lub rozluźnienie struktur w dowolnym miejscu przebiegu taśmy wpływa na zmianę napięcia na całej jej długości. ,
Dla uzupełnienia dodam, że Myers nie był jedynym patrzącym inaczej na człowieka niż na zbiór wyizolowanych kości, mięśni, więzadeł i przyczepów. Inne, uwzględniające całościowe patrzenia na człowieka modele stworzyli między innymi Michel Clauzade, Kurt Tittel, Leopold Busquet, czy też Paul Chauffour.
Uzupełnienie nr. 2: w terapii czaszkowo-krzyżowej i medycynie osteopatycznej przepon wyróżnia się 4, 5 lub nawet 8.
Źródła:
Bedekar, N. (2012). Pelvic floor muscles activation during singing: A pilot study. Journal of Association Chartered Physiotherapists in Women’s Health. 110:27-32
Han, D., Ha, M. (2015). Effect of PFM exercises on pulmonary function. Journal of Physical Therapy Science. 27: 3233-3235
Emerich Gordon, K. A., & Reed, O. (2018). The Role of the Pelvic Floor in Respiration: A Multidisciplinary Literature Review. Journal of Voice. doi:10.1016/j.jvoice.2018.09.024
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25775273/
https://garnerpelvichealth.com/the-voice-to-pelvic-floor-connection/
https://feminapt.com/blog/how-singing-could-help-heal-your-pelvic-floor
https://easyvoice.pl/emisja-glosu/przepony-w-ciele-wazne-dla-glosu/